Monday, February 26, 2007

kisah semalamku

Semalam adalah hari yg sungguh membosankan utk aku.sebenarnya hari tu tak bosan pon .aku yang membosankan diri aku sendiri sebenonye.

Aku mengisytiharkan semalam adalah hari bosan dalam hidup aku sebab sepanjang hari aku melepek kat umah tgk tv..dgn aku yg masih lagi berselimut depan tv berbaring atas tilam kesayanganku.aku sajalah nak test berapa lama aku boleh tahan duk berbaring ngadap tv tanpa makan tanpa minum tanpa mandi.hasilnya boleh tahan jugalah.

Aku bangun mandi pkl 9.45pm…peghh!!!dasat tu…utk aku, kira dasatlah sebab kebiasaannya aku akan mandi pagi..bangun saja mesti mandi..pakai bedak pakai baju suar pakai perfume wangi2 even tho’ aku tak pegi mana pon…Cuma lepak dlam umah..but mesti kena mandi wangi2 lah.

Tapi semalam..aku tak buat semua tu..even nak makan pon tak lalu…tapi aku bangun jugaklah pkl 3pm..masak nasi goreng ikan kering..then makan depan tv..mcm pelarian plak aku rasa aku ni..tu la duk sorang2 mcm tu la..nak makan apa pon sapa nak kisah…janji kenyang…

Lepas makan…aku tgk tv lagi..sambil baring peluk bantal..selimut bagai..dan akhirnye..aku terlena..dah sedar nak maghrib pon…masih aku malas nak bangun..bangun sebab aku tak tahan nak kencing saja..then lari lompat atas tilam balik..

Bila dah malam …tetiba perut aku ni mcm nak makan benda manis lah...lepas mandi aku pegi la beli roti n buah jambu batu…tatau nak makan apa ..n aku rasa aku bukan lapar sgt pon…tapi aku layan jugak la tekak aku ni..

Kalau difikirkan, memang bosan sgt kisah semalam aku tu…nasib baik la aku ni bukan anti social..masih ada rasa nak jumpa kawan2..nak main pool, main bowling …kalau la aku ni anti social..memerappp je kat umah…harus la boleh jadi sawan..itulah kisah semalamku yg sungguh membosankan…

Tuesday, February 13, 2007

Gayat

Dari kecik sampai ke besar aku menghadapi satu fenomena yg tak semua ada pada umat manusia iaitu takut pada ketinggian.dulu kecik2, kawan2 aku suka la cabar aku terjun dari titi then lompat dalam sungai.kira sapa boleh buat tu ala2 macho aaaa..yg hampeh dan sampeh tu depa sajalah pilih titi yg orang dah tak guna utk lalu lalang..titi yg reput…yg kayu kayunye jarang2..ada yg berlubang panjang…imagine…kawan2 aku…dgn senangnye berlari larian sambil berlompatan atas titi reput tuh..aku lak…siap merangkak2 ala2 mcm pontianan dlm the ring lagaknye..ampeh tul..buat kena gelak dgn kawan2..tapi aku ni tak kisah la…tak macho pon takpa la..kalau nak macho pon biar bertempat la kan….kalau takut, kena admit la..

Walaupon gayat..aku takde masalah nak panjat pokok..panjat umah…terjun pokok, terjun umah...siap buat ‘ran’ lagi atas pokok…mcm orang asli dulu2 la plaks…tapi meman seronok buat pondok atas pokok ni…bila lunch time boleh berkelah dgn kawan.berkelah tu maksud kat sini bukan kat pantai..tapi atas pokok…tatau la kenapa suka betul aku makan atas pokok dgn kawan2 aku.agaknye nampak lebih adventurous kot.n lain dari yg lain.so bila berkelah ni..masing2 bawak la makanan dari umah hasil masakan bonda masing2.hobi aku ialah bertukar2 makanan dgn kawan aku.bila aku rasa makanan dia sedap..terus la aku suh dia makan food aku sampai abis, n aku pon dgn slumber kelingnye menghabiskan makanan dia sambil bercakap tanpa rasa bersalah “ kalau kita makan masakan mak orang lain, rasa dia sedap lain mcm kan’…kawan aku terpisat2la sambil angguk dgn lemah…tgk je aku makan makanan yg mak dia kasi…

Bila aku dah besar…dah abis study..dah keje…maka kawan2 aku ni sukalah mengajak aku pegi sunway lagoon lah, genting la…naik roller coaster semua…pujuk la mcm mana pon…umpan la apa sekalipon memang aku tak naik mende2 yg akan buat jantung aku bertukar dgn paru2…ginjal bertukar dgn pankreas….tak sanggup aku…satu:sebab aku gayat, dua:sebab aku tak percaya machine2 ni semua…aku duk imagine..tgh aku duk jerit2 suka tu..skali skru terkuar ke..longgar ke..or ada technical problem yg membuatkan roller coaster tu taknak stop..mateyla keras aku kat atas tu.so utk avoid semua benda2 tu aku leboh prefer duk bawah menyaksikan member2 aku menjerit mengilai kat atas nun.

Aku juga takut utk naik kapal trobang pd mulanya sebab aku sellau risau dia akn terhempas ke..tetiba kena hijack ke…apa aku nak buat?takkan aku nak terjun?aku gayat.so mcm2 la aku pk.tapi aku naik la jugak..sebab terpaksa..bila terlanggar awan tu…kecut jugak la pusat aku ni..sambil mulut terkumat kamit la mengucap…baca zikir la empat qul la..ni semua nak kasi aku tenang balik…takut wooo..paling aku takut masa aku kena naik Fokker la…mak haiii…dah le kecik…usang lak tu kat dlm Fokker tu..dgn seat yg hampir hilang kaler…dgn alatan yg agak lama…menerbitkan kerisauan yg bukan sedikit dlm hati aku ni…bila naik ok aje..aku memula nak masuk dlm tu je kecut sket pusat aku..dah naik ok je..ni la akibatnya kalau gayat..segala benda aku pk

Dan semalam…perasaan takut bersarang lagi dlm hati aku ni bila kena naik burung besi pegi site office..dah le kecik…muat 7 orang..so imagine la duk kat atas nun..dgn angin kuat lagi…memang bergoyang jugak la…adeii…seksa betul la…but, alhamdullllah selamat semuanya.sempat aku tido sepanjang pegi n balik..hahahaha…ampeh kan aku nih..tu semua cara nak hilangkan gayat la…apa lagi..tido sajalah..tgk kat bawah pon bukan nampak pempuan cantik…hutan semua…

Wednesday, February 7, 2007

E-meow from Ah Beng to Ah Lian

Dear Ah Lian,

Thanks you for your letter. Wrong time no see you. How everything?

For me, I am quiet find.

You says in your letter your taukeh soh want you to chain your
look?

Somemore you must wear kick kok soo, hope you can wok properly.

You know, Ah Kau Kia working in a soft where company now. Last
week, he take I, Muthu & few of his friend to May Nonut to eat barger.
After that he take we all go to kalah ok. Muthu sing and sing no stop until
the sky bright.

Next week, my father mother going to seller bread 20 years annie
wear sari. My father mother going to give a fist to all the kampong people.
So you must come with your hole family.

I only hope one day we no need to write and send letter to you and
to me.

Better I e-meow you, you e-meow me.

I will ketchup with you soon. And when you got time, please few
free to call me.

Goo bye ........

Worm regard,

Ah Beng

Tuesday, February 6, 2007

Alkisah zaman kanak-kanak aku-part 2

Kalau diikutkan di sudut sejarah zaman kanak2 aku la kan..memang aku utilised betul2 la zaman tu.zaman yg penuh dgn keseronokan…penuh dgn kenakalan…penuh dgn segala mcm hal.

Waktu aku darjah 1..aku memang seksa jugak la nak bangun pagi..sebab nak kena mandi…uiii..sejukkkk…umah aku mana la ada water heater..umah kampong..so kesejukan tu memang sampai ke tulang pinggul rasanya.mak aku lak tak jemu2 dan tak putus asa membangunkan aku yg sengaja buat2 lembik badan.sudahnya diangkat jugak badan aku yg cikeding tu (serious..dulu aku kurusssss) masuk bilik air.meronta2 la aku mcm kambing kena paksa mandi.sempat aku lompat atas tilam kekabu balik…dan mak aku pon sekali lagi melompat utk membangunkan aku..tak letih dia melayan aku…mak aku pandai..dia tau aku tak suka mandi ayo sejuk..dia dah siap2 jerang air panas…..tak dapek la aku nak buat lakonan mcm kambing takut air lagi..aiseyyy..

Masa zaman aku kan..ramai la budak2 suka jalan kaki g skolah…skolah tak sampai le 1 km…kalau jalan segerombolan tu rasa kejap je la..sambil jalan sambil la tgk burung berkicauan….dalam hati..”siap la ko burung…balik kang aku lastik kooo…”

Selalu aku la yg paling awal sampai.aku suka la dtg sekolah awal2.sudahnya aku kena tunggu kat kaki lima sekolah sebab bilik darjah masih berkunci.takpe..aku tak kisah la..sambil tunggu aku suka je usha budak2 pempuan lalu lalang..weyy…darjah 1 aku dah mula menunjukkan tahap kegatalan peringkat awal..tapi aku tgk2 sajalah..apa la budak darjah 1 boleh buat selain dari tgk kan…;)

Masa sekolah dulu aku ada sorang member baik.kira partner in crime aku lah..mana aku pegi mesti dia ada skali..kira kat kampong aku tu semua masyarakat dah sedia maklum keakraban kami nih. Pegi n balik sekolah memang aku dgn dia lah.time balik sekolah aaa paling best..loceng bunyi je…kringgggggggggg…pergh..terus la berlari2 kuar…mcm kena serang hendap lagaknye..tak sabo nak balik umah..dah terbayang2 apa la mak aku masak tgh hari ni…

Balik sekolah time matahari tercacak atas kepala boleh membuatkan korang peluh la satu badan..dengan dahaganya sepasal.aku ni lak jenis sungguh la tak tahu malunye..bila tahap kedahagaan dah masuk tahap kritikal, aku pon ajak la kawan aku tu singgah kejap umah kat situ..then aku bagi la salam..kuat..memang orang pekak pon leh dengar sore aku tu..’waalaikumussalam’..uishh…lembut je sore jawab salam..sambil bukak pintu…’ye nak..nak apa?..dengan tersengih2 aku pon cakap ‘makcik..nak air segelas..dahaga la chik..’..perghh…sempat tuh singgah umah orang sebab dahaga..mcm le aku merentas desa..satu perangai aku ni..cepat mesra dgn orang…jenis tak malu sgt la…kawan aku lak terkulat2 la tgk gelagat aku ni…hehe ni kalau mak aku tau mau dia perhambat aku satu kampong..walhal umah aku takle jauh mana sgt pon lagi..tapi tatau la..cemana ntah aku leh terpikio nak singgah umah orang nak minum air…

Lepas mandi makan semua..kena g sekolah agama lah..belajo tajwid, feqah, tauhid semua..dulu kami tak belajo kat sekolah.tapi kat masjid…dah la nak pegi masjid tu kena lalu kawasan kubur…tanah pasir la plak..nakjalan pon susah la asyik masuk dlm pasir je..so kalau nak lari2 pon bila member usik ada antu kubur teramatla susahnye…tapi sebab takut…uihh..berdesupp haaa..depan masjid tu ada kedai runcit tau…kalau lepas abis ngaji tu memang berpusu2 la budak2 berkerumun kat kedai tu beli kopok lah…roti lah…gula2lah…aku takde la beli..sebab aku ni mana ada duit la…mak aku tak kasi duit sebab aku dah kenyang makan nasi kat umah..lepas ngaji balik umah jgn singgah mana2..aku ok sajalah..

Tapi kawan aku ada plan yg sungguh licik..dia kata tak tahan la tgk roti2 bergantungan kat kedai tu..dia nak beli takde duit..so dia suh aku pegi kat pakcik tokey kedai tu..kekonon tanya la apa2..kira dlm masa pakcik tu duk melayan pertanyaan aku yg sengal ni, dia lak terus la menjalankan mission impossible iaitu mengebas 2 buku roti..hehe..since budak2 ramai berkerumun..mana la pakcik tu nak perasan kan..aku pon lepas tanya pakcik tu rega sekilo garam terus bergegas kuar bila tgk kawan aku dah blah..heheh..lawak tul kan..sambil jalan balik umah kami makan la roti hasil curian kawan aku tu…siap cakap ‘kenyang la makan roti ni walaupon makan sket aje..agaknya kalau kita makan roti curi memang cepat kenyang la kan’ kawan aku angguk2 sambil mkn roti dgn lazatnye…

Tgk la kan…siap ada rekod sebagai pencuri roti lagi tuh..wpon aku tak curi..kira sama2 la merencanakan plan kawan aku tu..dia byk akal sebab dia tua setahun dari aku..heh heh kawan aku jugak la yg kena..hehhe

Dekat umah aku tu kan..tinggal la satu family ni tau..kira sedara aku jugak la..mcm dua pupu ke 3 pupu atau kupu2 la dgn mak aku nih…aku sungguh tak suka la anak lelaki dia tu..sebaya dgn aku..tapi lembikkk ya amatt..manjaaaa…aku ni memang anti sket dgn budak2 manja nih…dah la lelaki…lepas tu suka la nak menunjuk2 dekat aku kalau ayah dia beli baju baru ke kat dia…stokin baru ke..kasut baru ke…hatta ayah dia beli code 10 minyak rambut tu pon dia duk tayang2 depan muka aku..ampeh tull..uii..panas tul aku lah..

So satu hari ni…mak aku saja la pegi umah dia…borak2 dgn mak dia..aku ikut la skali..mcm biasa la dia..nampak aku mula la dia tunjuk barang2 ayah dia beli..so aku pon tanya la dia..’weyy budin(memang nama dia..mateyla pendedahannn..),mana code 10 yg ayah ko beli tuh…dia pon terus la berlari naik ke atas umah…then tunjuk la kat aku..bedak Johnson pon dia tunjukkkk…wahh…riak sungguh dia..

Tetiba aku dpt satu akal…aku cakap dgn dia..’ko nak tak aku letak code 10 kat rambut ko?kalau letak code 10 rambut boleh lebat’..alkisahnya rambut si budin ni sket je..dia pon suka la angguk2..aku pon mula la menjalankan tanggungjawab aku sebagai budak nakal..aku amik segenggam code 10 dan terus la aku lumur2 kan kepala dia..sampaikan rambut dia yg hitam tu tak nampak hitam dah sebab penuh la dengan minyak rambut.aku tinggalkan sket je code 10 tu..kendian aku amik bedak Johnson dia..terus la aku letak kat rambut dia yg penuh dgn minyak rambut code 10 tu…perhh..bayangkan le raut wajah dia masa tu dgn gaya rambut dia masa tu..putih gilerr....tak nampak langsung rambut dia..maklumle le tebal giler aku sapu code 10..bedak johnson pon aku letak banyakkk...dia lak diamm je bila aku buat mcm tu..mcm menurut je apa aku buat..lepas siap semua…memanglawak gilerrrss wa cakap lu…dia kata lawa tak..aku kata lawaaaa..pehtu kami pon turun la bawah….dia nak tunjuk kat mak dia…korang tau la apa jadi kan lepas tu..menjerit terkejut la tgk anak dia mcm opera Zimbabwe tu..hahaa..dan mak aku lak…apalagi..terus la capai pelepah kelapa hambat aku…aku pon terus la berlari2 manja….sambil berlari tu sempat aku explain kat mak aku…kata budin tu yg suruh aku tuang semua minyak rambut kat kepala dia…dengan bedak2 johnson tu skali…yg pasti aku suka tul la tgk budin masa tu…tu la sapa suh eksyen dgn aku lagi…kan dah abis sebotol code 10 dia aku kerjakan..

Friday, February 2, 2007

Al-kisah zaman kanak kanak ku

Semua orang mesti ada kenangan masa kecik2 yg tak boleh dilupakan…kalau tanya rata rata umat mana pon..semua nak kembali ke zaman kanak2 semula sebab itulah zaman di mana takde masalah melingkari hidup.penuh dgn riang gumbira.gelak kutawa...takde tanggungjawab yg nak digalas.takde masalah yg nak di fikir.
Ok meh aku singkap serba sedikit kisah aku masa kecik2 dulu…aku ni terkenal dgn sifat nakal yg sukar dibendung dan mempunyai rasa ingin tahu yg amat tinggi dlm diri.
Contohnye macam kalau aku tekan semut tak kasi dia jalan… aku akan fikir..apa ye semut ni rasa…rasa marah ke..rasa mcm nak mati ke..rasa macam nak bom aku ke…memang sungguh tebal rasa ingin tahu dlm diri aku ni.

Kali ni aku nak cite pasal rasa ingin tahu aku pada perasaan binatang.macam mana aku boleh nak menyelami perasaan dorang?haaa…ini hanya akan berlaku bila bonda kesayanganku menjalankan perintah berkurung kat aku.perintah berkurung tu maksudnya aku hanya boleh bermain kat tepi2 umah aku je..tak boleh main dgn kawan2..sebab aku nakal sgt..kalau main dgn kawan2..mesti ada la yg tiba2 nangis la..cedera ringan la…iskk..leceh betul kawan dgn budak suka nangis ni..hasil dari aduan mangsa kat mak aku, maka mak aku pon tanpa mahu mendengar hujah dari aku terus la menjatuhkan ‘hukuman’ yg sadis itu.

Aku, bila mak dah cakap..jgn merayau2..main je kat umah..aku pon ok sajalah..utk budak yg akal sentiasa panjang mcm aku ni..buat la apa pon..sekatlah aku…buat tahanan dlm umah pon aku masih lagi boleh buat benda2 yg tak terjangkau oleh fikiran..hehe..since mak aku tak kasi main dgn manusia..maka aku kena la berdamping dgn binatang kan…binatang yg terlintas difikiran nakal aku ialah..jeng jeng jeng..ANAK AYAM atuk aku…aku sebenonye dah lama duk perati anak ayam atuk aku tu..sejak dia menetas lagi..comelll…bulattt…gerammnyaa akuu…geram mcm nak ramas2 mcm tu…korang tak rasa geram ke dgn anak ayam yg kecik2 tapi tembam n comelll..bulu kembang lawa..aduhaiii…memang aku sgt2 la geram…kalau aku lalu tepi anak2 ayam ngan mak dia..aku pandanggg je..jelingggg je dgn jelingan yg tumpulll….aku tak berani la nak usik2 sebab takut kena marah dgn makhayam tu..so aku tunggu sajalah masa yg sesuai..heh heh heh (gelak jahat)

Nak dijadikan cite, bila mak aku suh main2 kat area umah aku je..memang pucuk dicita ulam mendatang la kan…masa tu lak aku tgh hangin ngan atuk aku..sebab apa ntah aku dah lupa..atuk aku ni garang..n suka la marah2 cucu..termasuk aku la kena skali..so aku pon menjalankan la mission possible aku tu…terhendap2 aku pegi kat reban ayam atuk aku…nak dijadikan rezeki..aku dpt la rembat sekor anak ayam tu…aku pegang la kuat2..takut lepas…berbunyi2 anak ayam tu…dah lupa la bunyi anak ayam mcm mana..
Aku pon mula menjalankan experiment ke atas anak hayam..kira dia jadi bahan ujikaji aku la…aku amik besen dan isi air dlm tu..separuh besen la…then aku lepaskan anak ayam tu dlm besen…aku letak kat tengah2 besen..dia pon bila dah dlm air..mula la berenang ke tepian besen..cuba utk manjat besen tu..pelan2 aku tolak dia ke tengah balik..dia lak kelam kabut berenang balik ke tepi..dia tak putus asa utk naik sambil menjerit kecil..agaknye la..akutak perasan dia jerit mcm mana la..setelah beberapa kali dia cuba n aku duk tolak dia ketengah..aku mula selamkan kepala dia dlm air..nak tgk kalau dia lemas macam mana rupa dia..aku tak tekan kuat2 la..slow2 je..saja nak tgk reaksi dia..makin kelam kabut dia…kesian la kalau aku ingat balik..tapi masa tu aku masih kanak2..umo 6 tahun…cess..kekonon nak defend diri la ni…
Aku tak nak cite dgn lebih detail la…sebab aku rasa nanti semua orang akan kutuk aku jadi pembunuh ayam yg kejam..dipendekkan cite, anak ayam tu arwah di tangan aku..aku sedih jugak la masa tu..so aku pon korek lubang n kebumikan dia..siap letak ranting kayu buat batu nisan..pd kawan2, aku cakap jgn lalu kat belakang umah atuk aku, sebab ada antu ayam..mmm..bila difikir balik..aku pon tatau la kenapa aku boleh buat anak ayam mcm tu..aku rasa sebab sifat ingin tahu yg menebal dlm diri aku..nak tgk reaksi apa akan jadi kalau aku buat itu..apa akan jadi kalau aku buat ini.

Serangga yg penah jadi mangsa ujikaji aku ialah pepatung.kalau kat sawah, bila musim menuai memang byk la pepatung la kelkatu la belalang la berterbangan di sana sini....memang budak2 suka la tangkap pepatung buat main..bukan makan tau..belalang boleh la makan..sedapp weyyy..hehe
Ok..bila dpt tangkap pepatung, aku akan ikat ekor dia dgn benang jahit mak aku..then aku pegang la benang tu..so pepatung ni cuba la untuk terbang..cuba utk melepaskan diri dia dari cengkaman aku ni..terbang tu tak tinggi sgt la sebab aku boleh control penerbangan dia dgn tali yg terikat kat ekor dia..so bila dia byk kali cuba nak melarikan diri , membuatkan aku mcm kekonon naik marah la kan..hhahaa apa la kan...bunyi mcm saiko pon ada ni..hahaha..so bila aku kekonon naik marah (ni lakonan je..) aku pon berlari2 anak masuk dlm umah amik gunting kain mak aku..then aku gunting la separuh sayap pepatung ni.so that dia takde la boleh terbang betul2…boleh tu boleh..tapi mcm dia kena kibas kepak dia laju2 la…bila dia masih tak putus asa utk mengibarkan sayapnye yg separuh tu, membuatkan aku lagi nak marah lagi la kekononnye..…aku pon sekali lagi..berlari2 lembu masuk dlm umah..amik jarum peniti mak aku…terus aku tikam perut pepatung tu..tujuannya: aku nak tgk perut pepatung tu…kekonon mcm doctor bedah la…ni semua tgk tv la ni jadi mcm tu..hehe..aku amik 2 jarum peniti..n lebar2kan perut pepatung tu..masa tu dia dah lemah..so aku rasa aku kena selamatkan pepatung ni...terus aku amik getah pokok bunga puding…getah dia kaler putih2…aku letak la dlm perut patung tu…aku cuba tutu perut pepatung tu balik..kasi cantum..tapi aku takle jahit..sebba aku dah letih nak masuk umah…takut mak aku tanya apa aku buat duk selongkar mesn jahit dia…tapi tu la…ajal maut semua ditangan Tuhan…pepatung tu meninggal jugak wpon aku cuba nak selamatkan dia..terus la aku tanam dia..

Tetiba aku dengar sore mak aku..’blueeeee….balikkk makannn..duk buat apa tu sorang2…’ terus la aku berlari2 keldai masuk umah…taknak mak tanya byk2..kang tak pasal je kena pelangkung kalau dia tau aku telah melakukan jenayah ke atas binatang.

Kesimpulan yg boleh dibuat ialah jgn lah kita cuba utk menghalang anak2 dari bermain dgn kawan2 wpon dia nakal sebab nanti dia akan membuat sesuatu yg lebih dari itu.contohnye mcm aku la..menganiaya binatang.agaknya kalau la kecik2 dulu ada mahkamah juvana utk budak2 kurang dari 7 tahun, aku la banduan pertama yg masuk jel agaknye…
Byk lagi sebenonye kisah2 nakal aku masa kecik2…kalau ada masa aku tulis lagi la..
diulang yea..ni kisah kecik2 aku..walaupon kisah ni agak sadis..tapi disebabkan tu berlaku masa zaman purba,maka aku harap takde sapa2 la yg jadi teremosi dgn kisah ni..(statement nak pertahankan diri ni....weyy..jgn mare akuuu...aku kecik lagii masa tuu..eheh)